ΣΤΑΣΗ ΠΟΥΡΝΑΡΑΚΙ-ΣΤΑΣΗ ΖΩΗΣ

Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι  ο χαρακτήρας μας κα η στάση ζωής μας διαμορφώνεται κατά κύριο  λόγο από τις συνθήκες διαβίωσης  των παιδικών μας χρόνων, κυρίως όταν αυτές εμπεριέχουν χαρακτηριστικά αγώνα για επιβίωση

Οι εμπειρίες των γυμνασιακών μας χρόνων συντελούν ακόμα περισσότερο σε αυτή τη διαμόρφωση  , ειδικά όταν η εκπαίδευση παρέχεται σε γεωγραφικούς χώρους εκτός του μικρόκοσμου του χωριού μας .Η διαβίωση για πέντε ημέρες την εβδομάδα εκτός του μέχρι τότε γνώριμου χώρου μας , σε ένα ευρύτερο  περιβάλλον ,με διαφορετικές παραστάσεις ,ήταν μία δημιουργική πρόκληση  και πρόσκληση για το μέλλον  με παρούσα πάντα την νοσταλγία για την μέχρι τότε ζωή μας 

Η Παρασκευή ήταν μια ιδιαίτερη μέρα ,ήταν η ημέρα επιστροφής στο  χωριό ,ημέρα επιστροφής στους γνώριμους χώρους και στις γνώριμες  δραστηριότητες, κρατώντας τις εμπειρίες της πόλης θετικές και αρνητικές

Το καραβάνι μέχρι να φθάσει στο χωριό έκανε τρεις ενδιάμεσες στάσεις, στα  κατσιρέικα ,στη στροφή του Πανογιάννη και το πουρναράκι. Το Πουρναράκι είναι ένα μικρό πουρνάρι που δε μεγάλωσε ποτέ ,σε μια σχισμάδα βράχου. Η στάση Πουρναράκι , με τη μαζικότερη συμμετοχή,  παρείχε τη δυνατότητα της οπτικής επαφής σε τρία χαρακτηριστικά  σημεία, στα πρώτα σπίτια του χωριού, στο  Νεκροταφείο και στο άγνωστο που αφήναμε πίσω μας με ορατότητα μέχρι την Καλαμάτα.

Το νεκροταφείο μας προκαλούσε φόβο και αποφεύγαμε την οπτική επαφή. ο συναγωνισμός περιοριζόταν έτσι στο χωριό και στο άγνωστο .Η βεβαιότητα για ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής με εμφανή την ημερομηνία λήξης ήταν σε σύγκρουση με την αβεβαιότητα του μέλλοντος που θα καθόριζε τη ζωή μας. Τά όνειρά μας  για το μέλλον έπρεπε σταδιακά να συγκεκριμενοποιούνται  με χρονικούς περιορισμούς  μέσα σε άγνωστες  για εμάς κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες .

Τά βιώματά μας ,στο μικρόκοσμο που ζούσαμε, είχαν διαμορφώσει ένα τρόπο ζωής αγαστής συνεργασίας  αλλά και αντιπαλότητας της μικρής μας κοινωνίας, με κυρίαρχη όμως  τάση τον άνθρωπο και όχι την ύλη. Αυτό θέλαμε και για το μέλλον

Όταν  τότε ο κόσμος σταματούσε στο  ορίζοντα που βλέπαμε ,η κατάκτηση του κόσμου δεν ήταν επιδίωξη .Τά όνειρα και οι  προσδοκίες μας ήταν για ένα κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο ,ένα κόσμο αξιοπρεπούς διαβίωσης  σε συνθήκες ελευθερίας και δημιουργικότητας 

Η δημιουργικότητα είναι αποτέλεσμα της ελεύθερης διαβίωσης μέσα  σε πλαίσια και κανόνες που καθορίζονται  από δημοκρατικές διαδικασίες όχι στατικές ,αλλά εξελισσόμενες πάντα προς το καλύτερο

Η οικονομική δραστηριοποίηση σε συνθήκες ελευθερίας και ανταγωνιστικότητας επιτυγχάνει την οικονομική ανάπτυξη ,την δημιουργία πλούτου, και  η αναδιανομή  μέρους του με φορολογικούς μηχανισμούς  ,υπέρ των  μη προνομιούχων ,εξασφαλίζει  την κοινωνική συνοχή και ομαλή συμβίωση

Οι οικονομικές ,οι κοινωνικές και οι πολιτικές συνθήκες των δεκαετών 1950 και 1960 επέδρασαν  στη    διαμόρφωση  και επικράτηση ενός οικονομικού και πολιτικού μοντέλου ελεύθερης οικονομίας  σε συνθήκες Δημοκρατίας διευρυνόμενης συνεχώς 

Η Δημοκρατία δεν επιβάλλεται ,κατακτάται από λαούς που την θέλουν και δεν δωρίζεται από άλλους που την βιώνουν  ή που ισχυρίζονται  ότι την βιώνουν,  και με πολεμικά ακόμη μέσα προσπαθούν να την επιβάλουν  σε λαούς που δεν έχουν τη ανάλογη κουλτούρα

Η επιβολή της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης κατέρρευσε  με τραγικά αποτελέσματα ,με εκατομμύρια  νεκρούς  στις χώρες που επιχειρήθηκε και τραγικές συνέπειες και σε χώρες γειτονικές τους .Οι μόνοι πού έμμειναν αλώβητοι είναι αυτοί που την εμπνεύσθηκαν .Λαός καταπιεσμένος βρίσκει τον τρόπο   να αντιδράσει όταν δεν πάει άλλο .Το παράδειγμα της Ρουμανίας επί Τσαουσέσκου ,οπού ένας λαός πήρε μόνος του  στα χέρια του την τύχη του και χωρίς καμιά  ξένη επέμβαση κατέκτησε τη Δημοκρατία είναι χαρακτηριστικό    

Ο Τσαουσέσκου ,μετά από επεισόδια σε επαρχιακές πόλεις ,διοργάνωσε συγκέντρωση στην πρωτεύουσα ,προς υποστήριξή του

Οι χιλιάδες συγκεντρωμένοι, στους οποίους μιλούσε ξαφνικά στράφηκαν εναντίον του, στην αρχή με συνθήματα και στην συνέχεια με επίθεση   με αποτέλεσμα την σύλληψη και εκτέλεσή του ((ον κάμερα))      

Στα  γυμνασιακά μου χρόνια ,κάποιες ώρες, μόνος, πίσω από τον ΑΙ ΔΗΜΗΤΡΗ, αναζητούσα απαντήσεις στο Νόημα της ζωής .Αγνοούσαμε τότε ότι από αυτό το χώρο είχε ξεκινήσει η πορεία την ΝΤΡΕΔΩΝ για την απελευθέρωση της Πατρίδας ,μια πορεία καθοριστική στην έκβαση του Αγώνα, η οποία όμως αγνοήθηκε από την  επίσημα Ιστορική καταγραφή

Η πρώτη γιορτή για τους ΝΤΡΕΔΕΣ  έγινε μόλις το 1971,με καθυστέρηση εκατόν πενήντα χρόνων. ήταν μια γιορτή με συμμετοχή των κατοίκων του χωριού και καμιά πενηνταριά ,που κατεβήκαμε από την Αθήνα, μια συγκινητική γιορτή με πυκνή ομίχλη και ψιλόβροχο

Για εμάς που συμμετείχαμε σε αυτή τη γιορτή η  ομίχλη ήταν οι ψυχές των ΝΤΡΕΔΩΝ και το ψιλόβροχο τα δάκρυά τους για την έστω και με  τόση καθυστέρηση  έναρξη της αναγνώρισης της Ιστορικής τους προσφοράς και της καταξίωσής  στο πάνθεον της Ιστορίας

Η διοργάνωση της γιορτής από  την Περιφέρεια Πελοποννήσου είναι το πρώτο πιστεύω βήμα  προς  αυτή τη κατεύθυνση 

Στην αναζήτηση του νοήματος της ζωής δύο θεωρίες πιθανόν να δίνουν απαντήσεις .Κατά τον ΚΑΖΑΤΖΑΚΗ, αν τον ερμηνεύω σωστά (( Γενιόμαστε στα κουτουρού , πεθαίνουμε στα κουτουρού, φυσάει αγέρας ,όπου φυσάει πάμε , χωρίςς τιμόνι  με κάργα τα πανιά, χρέος μας να μην τα παρατάμε , να αγωνιζόμαστε ))

Σύμφωνα με τη Χριστιανική θρησκεία  η αρχή και το τέλος της ζωής ,είναι θέλημα θεού, Ματαιότης ματαιοτήτων  τα ανθρώπινα , η ζωή δεν τελειώνει  στη  Γή ,υπάρχει η προσδοκία της Ανάστασης.

Πιθανόν ο συνδυασμός τους να αποτελεί την καλύτερη λύση συνδιάζοντας  την τάση για αγώνα ζωής με τη προσδοκία της  ανάστασης 

Το σύν Αθηνά και χείρα  κίνει των Αρχαίων Ελλήνων αυτό  υποδηλώνει 

Τά παιδιά της στάσης ,Πουρναράκι , με τα αγνά όνειρα και τις προσδοκίες, κάνουμε τώρα απολογισμό της δράσης μας ,ζυγίζουμε τα υπέρ και τα κατά , και ψάχνουμε για το εάν το πρόσημο της ζωής μας είναι θετικό ή αρνητικό , αν διαψεύστηκαν τα όνειρά μας  είτε από δική μας υπαιτιότητα, είτε από την   αδυναμία μας να σταθούμε απέναντι σε ανεπιθύμητες εξελίξεις .

Τά όνειρά μας για παγκόσμιες εξελίξεις προς το συμφέρον των Λαών, σήμερα διαψεύδονται με πάταγο ,γιατί συγκεκριμένοι  ηγέτες που καθορίζουν τις τύχες του πλανήτη, κατά κύριο λόγο, ενεργούν ως ιδιοκτήτες ιδιωτικών επιχειρήσεων με γνώμονα το ατομικό τους συμφέρον, όχι κατ ανάγκη πολιτικό  

Η δικαιοσύνη και ηθική έχουν αντικατασταθεί  από ιδιοτελή συμφέροντα στην αντιμετώπιση  των σύγχρονων προβλημάτων των Λαών

Η αμφισβήτηση των ΣΥΝΘΗΚΩΝ και των ΣΥΝΟΡΩΝ, που καθορίστηκαν μετά από δύο παγκοσμίους πολέμους  , προβάλει σαν τη μεγαλύτερη απειλή για την ειρήνη ,η προάσπιση της οποίας είναι  και θέμα του κάθε Λαού, με την απόφασή του ή όχι ,να την διατηρήσει

Το πρόβλημα είναι ότι αυτί οι ηγέτες ,εκλέγονται, με ότι αυτό συνεπάγεται για τη Νομιμοποίηση  των ενεργειών τους

Η πιθανή επανεκλογή τους θα δικαιολογήσει τις μέχρι τότε πράξεις τους και θα είναι προάγγελος για επερχόμενα δεινά   

Όνειρο της στάσης Πουρναράκι  ήταν και η επικράτηση στο Δημόσιο βίο ατόμων που συνδυάζουν επαγγελματικότητα  και επιστημονική κατάρτιση με ανθρωπιά 

Στην πανδημία του Κορονοιού , ο Καθηγητής Σωτήρης Τσιόδρας  ενσαρκώνει κατά ιδανικό τρόπο αυτά τα χαρακτηριστικά  και μας  επιτρέπει να ελπίζουμε  και να ατενίζουμε το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία

Εισηγήθηκε και επέβαλε ,ως επικεφαλής σπουδαίας επιστημονικής ομάδας,  κατά ιδανικό τρόπο τη διαχείριση της πανδημίας , θέτοντας   την ανθρώπινη ζωή πάνω από την οικονομία, σώζοντας χιλιάδες  ανθρώπινες ζωές

Τά παιδιά της στάσης Πουρναράκι αισθανόμαστε ότι στο πρόσωπό του δικαιώθηκαν τα βασικά μας όνειρα    

 Το εάν οι δικές μας δράσεις έχουν θετικό πρόσημο ή όχι σχετίζονται με το κατά πόσο έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας και κυρίως κατά πόσο και οι γύρω μας αποδέχονται τη διαδρομή μας  

Πόσοι άραγε από μας μπορούν να πουν το (( Δεν ελπίζω  τίποτα δεν φοβάμαι τίποτα Είμαι  ΛΕΦΤΕΡΟΣ))

              ΓΙΑΝΝΗΣ   Β  ΠΑΛΛΑΣ    ΑΘΗΝΑ  ΜΑΙΟΣ  2020